حسن جویی ازیک دوست
ماه رمضان امسال بود که یکی از همکاران عزیزم از من ، همسر و دخترم، برای افطاری دعوت کرد و ما هم پذیرفتیم و اواخر ماه مبارک، خدمت ایشان رسیدیم. جای شما خالی غذا زرشک پلو با مرغ بود و بسیار هم دلپذیر و خوشمزه. چند ساعتی دید و بازدید طول کشید و حدود ساعت یازده شب بود که مرخص شدیم. مدتی بعد همان همکار را در شرکتی که فعالیت داشتم، دیدم. احساس کردم که به خاطر موضوعی کمی آزرده خاطر و نگران است. خیلی دوست داشتم کمکش کنم و او را از این حال و هوا خارج کرده و انرژی مثبتی به او انتقال دهم.
پس شروع کردم به حسن جویی، آخه ایشان و خانواده محترم شان بسیار مهربان و مهمان‌نواز بودند .چقدر از ادب دختروپسرشان خوشم آمد. همه خوبی هایی را که در آن دورهمی کوتاه دیده بودم،یکی یکی به زبان آوردم و توانستم یک حس و حال خوب را به ایشان هدیه کنم.
دوستان خواهش می کنم از هر فردی، صفت خوب، مهربانی و یاهرنوع زیبایی را دیدیم، آن را با ذوق و شوق به زبان آوریم. این پاسخ ما ضمن اینکه به دیگران تازگی و انگیزه می‌بخشد، برای خودمان نیز شادمانی وصف‌ناپذیری به ارمغان می‌آورد. متاسفانه زیاد می‌بینیم افرادی را که حتی از بیان کردن خوبی‌ها یا حسن جویی از نزدیک ترین عزیزان خود(نظیر همسر،فرزند،پدر،مادر،خواهر یا برادر) نیز اجتناب می‌ورزند. و این امر می‌تواند ریشه در خجولی آن فردداشته باشد که البته همه اینها با تمرین و تکرار این صفت پسندیده، رفع خواهد شد. پس باز هم تاکید می‌کنم حسن جویی، حسن جویی و حسن جویی کنید و در این فرایند، بسیار دست و دل باز باشید و هرچه می‌توانید پیرامون این موضوع اسراف کنید.
