انتقادپذیری
خرداد ماه امسال بود که در خیابان آیت اله کاشانی شهرستان کاشان با عجله در حال رانندگی با سرعت زیاد بودم .و این در حالی بود که کمربند هم نبسته بودم. ناگهان به خودم آمدم . مشاهده کردم که پلیس راهنمایی رانندگی به علّت تخلف، بنده را متوقف کرده است. هوا گرم بود و مشخص بود که آن مامور به شدّت خسته و عصبانی است. مدارک شامل گواهینامه، کارت ماشین و بیمه نامه را برداشتم و در همین حین، تکنیک انتقادپذیر بودن در ذهنم کلید خورد.نزدیک شدم سلام گرمی دادم و قبل از اینکه سخنی رد و بدل شود، با ادبیاتی محترمانه این گونه شروع کردم:
“بزرگوار، من هم تند رانندگی می‌کردم و هم کمربند نبسته بودم و هر میزان که شما مرا جریمه کنید، با کمال میل پذیرا بوده و همین الان پرداخت می‌کنم و پیشاپیش هم از حضور حضرتعالی عذرخواهی می‌کنم.”
به محض اینکه این جملات را بیان کردم، ناگهان ورق کاملاً برگشت، لبخندی بر روی لبانش نشست، لحن حرف زدنش کاملاً تغییر کرد و این گونه گفت:
“شما هم خسته نباشید، اصلاً من نباید شما بزرگوار را جریمه کنم، ولی چون شماره پلاک را یادداشت کرده‌ام، مجبورم یک مبلغ حداقلی جریمه کنم و از این بابت از حضور شما عذرمی‌خواهم.” باور کردنی نبود، در عرض فقط چند دقیقه با یک تکنیک خیلی ساده، توانستم اوضاع را به نفع خودم رقم بزنم. پس پیشنهاد می‌کنم شما بزرگواران هم اگر اشتباهی را مرتکب شدید، به جای دلیل تراشی‌های بی‌مورد، با کمال میل خطای خود را بپذیرید و با این کار قطعاً شرایط به نفع شما رقم خواهد خورد. بهتون قول می‌دهم.
