از آن جایی که آغوش برای رشد کودک ضروری است، نمی توان اهمیت بالای آن را دست کم گرفت. در این مطلب از سایت سخن امید مهم ترین فواید بغل کردن کودکان را از دید علمی بررسی می کنیم.
بدون شک در آغوش گرفتن به طور غریزی احساس خوبی به همه می دهد. بغل کردن در زمان ناراحتی یا افسردگی می تواند راهی برای تسکین غم باشد، در هنگام خوشحالی نیز می توان از این طریق شادی خود را با دیگران تقسیم کرد.
اما افزون بر احساس مطبوع و خوشایند، آغوش گرفتن مزیت های شگفت انگیز دیگری نیز دارد. دلایل مهم علمی وجود دارد که نشان می دهد بغل کردن فرزندان بسیار مفید است. کودک با یک آغوش ۲۰ ثانیه ای می تواند باهوش تر، سالم تر، شادتر و مقاوم تر رشد کند.
مزایای آغوش و علم آن
۱٫ آغوش باعث افزایش هوش کودک می شود
نوازش افراد برای رشد مغز آن ها ضروری است. خردسالان برای رشد طبیعی به تحریکات حسی زیادی نیاز دارند. یکی از مهم ترین تحریکات لازم برای رشد مغز سالم و بدن قوی، تماس با پوست یا لمس فیزیکی (مانند در آغوش گرفتن) است.
در پرورشگاه های اروپای شرقی، نوزادان به ندرت نوازش یا لمس می شوند. آن ها اغلب ۲۲ تا ۲۳ ساعت از روز را در تخت خواب خود می گذرانند، از شیشه شیرهای آماده تغذیه می شوند و مراقبت های روزمره با حداقل تعامل انسانی انجام می شود. این کودکان معمولا با مشکلات بسیاری همچون اختلال رشد شناختی و تاخیر در رشد مهارت های حرکتی مواجه می شوند.
بر اساس پژوهشی در نشریه روانشناسی تکوینی، کودکان پرورشگاهی که به مدت سه هفته روزانه ۲۰ دقیقه نوازش لمسی داشتند و در آغوش کشیده می شدند، در ارزیابی رشد به نسبت کودکان دیگر امتیاز بالاتری دریافت کردند. طبق تحلیل این مطالعه، همه انواع نوازش مفید نیستد. فقط نوازش های لمسی مانند بغل کردن می تواند تحریکات مثبتی که مغز کودک برای رشد سالم لازم دارد را فراهم کند.
۲٫ آغوش به رشد کودک کمک می کند
تماس فیزیکی برای رشد جسمی کودک ضروری است. طبق یافته های پزشکان، وقتی کودکان از تماس بدنی محروم می شوند، بدن آن ها علی رغم دریافت طبیعی مواد مغذی رشد نمی کند. این شرایط اختلال رشد نامیده می شود.
اختلال رشد نوعی رشد ناکافی است. سلامت کودکانی که از اختلال رشد رنج می برند، می تواند با نوازش و آغوش بهبود یابد.
یکی از دلایل ارتباط آغوش با رشد جسمی این است که بغل کردن باعث تولید اکسی توسین یا هورمون عشق می شود. این هورمون احساسی خوب اثرات بسیار مهمی بر روی بدن انسان دارد که یکی از آن ها تحریک رشد است.
پژوهش ها نشان می دهد که آغوش گرفتن می تواند خیلی سریع سطح اکسی توسین را افزایش دهد. با بالا رفتن سطح اکسی توسین، چندین هورمون رشد مانند فاکتور رشد شبه انسولین I (IGF- I) و فاکتور رشد عصب (NGF) نیز افزایش می یابد. در نتیجه نوازش لمسی و آغوش رشد کودک را تقویت می کند.
۳٫ آغوش سلامت کودک را تقویت می کند
در آغوش گرفتن فواید بسیاری برای سلامتی دارد. آغوش می تواند بیماری (مرتبط با سلامتی) را بهبود بخشد و به درمان آن کمک کند.
هورمون اکسی توسین که هنگام بغل گرفتن ترشح می شود، قدرت شگفت انگیز و مزایای بسیاری برای بدن دارد.
برای نمونه افزایش سطح اکسی توسین با کاهش سطح پلاسمای هورمون های تیروئید و التهاب، سیستم ایمنی بدن را تقویت کرده و منجر به بهبود سریع تر زخم می شود. اکسی توسین همچنین اثربخشی و درمان انواع بیماری ها را تسهیل می بخشد.
۴٫ آغوش لجبازی را متوقف می کند
آغوش برای بهداشت روانی کودک مفید است. هیچ چیز نمی تواند سریع تر از آغوش گرم والدین، کودک را آرام کند.
بسیاری از والدین بر این باورند که در آغوش گرفتن کودک بدقلق و بدخلق شان، موجب تشویق رفتار بد او می شود. اما این تصور اشتباه است.
بغل کردن فرزند برابر با تسلیم شدن در برابر او نیست (که رفتار بد را تشویق کند). در آغوش گرفتن بدون تن دادن به خواسته کودک به او خود تنظیمی را می آموزد. تنظیم احساسات مانند راندن ماشین است. دو مکانیسم جداگانه در بدن وجود دارد که مسئول کنترل هیجانات است. شاخه برانگیختگی در سیستم عصبی احساسات را تسریع می کند، در حالی که شاخه آرام سازی می تواند مانع تحریکات شود.
بدتنظیمی هیجانی زمانی اتفاق می افتد که بخش برانگیختگی بیش از حد فعال و بخش آرام سازی کم کار شود. به این معنا که با وجود خراب بودن ترمز، پدال گاز کاملا فشرده شود. بنابراین هنگامی که کودک شدید گریه می کند، در حال رانندگی با یک ماشین خارج از کنترل احساسی است.
شما باید کودکی که با اتومبیل خارج از کنترل رانندگی می کند را نجات دهید، نه این که او را نادیده گرفته یا اجازه دهید تصادف کند.
در آغوش گرفتن می تواند کودک را از تصادف احساسی نجات دهد. اکسی توسین با فرونشاندن بخش برانگیختگی به کاهش استرس کمک می کند. این هورمون همچنین با ایجاد اثر ضد اضطراب، موجب فعال شدن بخش آرام سازی سیستم عصبی می شود.
۵٫ آغوش موجب انعطاف پذیری کودک می شود
سیستم عصبی کودکان به اندازه کافی تکامل نیافته و قادر به کنترل کامل احساسات نمی باشد. کودک نوپا به دلیل هیجانات شدید به سختی مهار می شود، که این رفتار نشان دهنده لجبازی نیست.
در زمان هایی که تنش عصبی دارید، سطح بالایی از کورتیزول در بدن و مغز شما ترشح می شود. این سطح سمی و خطرناک هورمون استرس در صورت باقی ماندن به مدت طولانی در بدن کودکی که قادر به تنظیم احساس خود نیست، بر سلامت جسمی و روانی او اثر می گذارد. به همین دلیل است که نباید اجازه دهیم کودک دچار تصادف احساسی شود.
پژوهش ها نشان می دهد که قرار گرفتن بیش از حد در معرض هورمون استرس می تواند سیستم ایمنی بدن کودک را به خطر بیندازد و منجر به بیماری شود. استرس بیش از حد بر حافظه و قابلیت استدلال کلامی فرد اثر می گذارد، همچنین در بزرگسالی منجر به افسردگی می شود.
در آغوش گرفتن یک کودک به هم ریخته نه تنها به کنترل احساسات او کمک می کند، بلکه به او اجازه تنظیم هیجانات خود را می دهد. این تجربه اساسی در مراحل اولیه زندگی مهارت های خودتنظیمی و انعطاف پذیری را به کودک می آموزد.
در آغوش کشیدن همچنین با کاهش اثرات منفی تنش، به کودکان کمک می کند تا سازش پذیرتر شوند.
پژوهشگران دانشگاه کارنگی ملون، اثر آغوش در مواجهه با درگیری را بررسی کردند. با ۴۰۴ نفر هر شب به مدت ۱۴ روز متوالی مصاحبه شد. آن ها دریافتند که وقتی در شرایط تنش زا قرار می گیرند، افرادی که بیشتر در آغوش کشیده می شوند کمتر ناراحت می شوند . واضح است که آغوش می تواند منجر به سازگاری مثبت در منازعات شود. توانایی سازش مثبت در برابر چالش ها، المان مهمی در انعطاف پذیر شدن (سازش پذیر) کودکان است.
۶٫ آغوش کودکان را شادتر می کند
آغوش، منابع روانشناختی فرد را افزایش می دهد. این منابع به خوش بینی، تسلط، عزت نفس و تفاوت های فردی اشاره دارد و مستقیم منجر به پیش بینی سلامت جسمی و روانی می شود.
خوش بینی به میزان انتظارات مطلوب مردم درباره آینده اشاره دارد. تسلط باوری است که فرد قادر به تعیین رفتار خود، اثر بر محیط و دست یابی به نتایج مطلوب است. اعتماد به نفس به معنی ارزیابی کلی فرد از ارزش های خویش است.
این سه منبع به هم مرتبط هستند و می توانند از اثرات وقایع استرس زای زندگی جلوگیری کنند. اکسی توسینی که در هنگام بغل گرفتن آزاد می شود، این منابع را تقویت کرده و احساس عشق و شادی کودک را افزایش می دهد.
۷٫ آغوش به پیوند کودک با والدین کمک می کند
آغوش اعتماد را افزایش می دهد. اعتماد در ایجاد یک رابطه قوی بین فردی ضروری است.
اکسی توسین تمایل فرد را برای کاهش ترس، پذیرفتن خطر، اعتماد به دیگران و بهبود روابط افزایش می دهد. این هورمون همچنین باعث افزایش امنیت دلبستگی کودک می شود، که منجر به وابستگی سالم و بهبود پیوند فرزند با والدین می شود.
سخن نهایی
در آغوش گرفتن همه نوع مزایایی دارد. اما استقلال (خودمختاری) بدنی نیز مهم است. آموزش چگونگی امتناع از آغوش با مهربانی و کنترل شرایط ناخوشایند، درس خوبی برای کودک است. (حتما با اجازه خود کودک او را در آغوش بگیرید)